The Rabbit and the Turtle

One day a rabbit was boasting about how fast he could run. He was laughing at the turtle for being so slow. Much to the rabbit’s surprise, the turtle challenged him to a race. The rabbit thought this was a good joke and accepted the challenge. The fox was to be the umpire of the race. As the race began, the rabbit raced way ahead of the turtle, just like everyone thought.

The rabbit got to the halfway point and could not see the turtle anywhere. He was hot and tired and decided to stop and take a short nap. Even if the turtle passed him, he would be able to race to the finish line ahead of him. All this time the turtle kept walking step by step by step. He never quit no matter how hot or tired he got. He just kept going.

However, the rabbit slept longer than he had thought and woke up. He could not see the turtle anywhere! He went at full speed to the finish line but found the turtle there waiting for him.

 

Մի օր նապաստակը պարծենում էր, թե ինչքան արագ նա կարող է վազել։ Նա ծիծաղում էր կրիայի վրա, որ գնում է դանդաղ։ Ի զարմանս նապաստակի, կրիան հրավիրեց նրան մրցույթի։ Նապաստակը մտածում էր, որ դա կատակ էր և ընդհունեց հրավերը: Աղվեսը պիտի լիներ մրցույթի վարողը։ Վազքը սկսեց, նապաստակը առաջ ընկավ կրիայից, ինչպես բոլորն էին մտածում։ Նապաստակը անցել էր ճանապարհի կեսը և ոչ մի տեղ չէր կարողանում տեսնել կրիային։ Նա տաք էր և հոգնել և որոշեց կանգ առնել և մի քիչ հանգստանալ։ Նույնիսկ, եթե կրիան անցնի իրեն, նա կարող է հաղթել կրիային։ Ամբողջ ժամանակ  կրիան քայլ առ քայլ գնում էր։ Նա երբեք չի հրաժարվի ինչքան էլ հոգնած լինի։ Նա պարզապես շարունակեց գնալ։ Բայց նապաստակը քնեց ավելի շատ քան կարծում էր։ Նա չտեսավ կրիային ոչ մի տեղ։ Նա գնաց ամբողջ ճանապարհը, բայց տեսավ, որ կրիան սպասում էր իրեն։

Fox and The Goat

Once a fox was roaming around in the dark. Unfortunately, he fell into a well. He tried his level best to come out but all in vain. So, he had no other alternative but to remain there until the next morning. The next day, a goat came that way. She peeped into the well and saw the fox there. The goat asked, “what are you doing there, Mr. Fox?”

The sly fox replied, “I came here to drink water. It is the best I have ever tasted. Come and see for yourself.” Without thinking even for a while, the goat jumped into the well, quenched her thirst and looked for a way to get out. But just like the fox, she also found herself helpless to come out.

Then the fox said, “I have an idea. You stand on your hind legs. I’ll climb on your head and get out. Then I shall help you come out too.” The goat was innocent enough to understand the shrewdness of the fox and did as the fox said and helped him get out of the well.

While walking away, the fox said, “Had you been intelligent enough, you would never have got in without seeing how to get out.”

Թարգմանություն

Մի անգամ աղվեսը իրեն առանց ցույց տալու մռայլ շրջում էր: Դժբախտաբար նա ընկամ մի ջրհոր: Նա փորձեց իր ուժերով դուրս գալ պայց ապարդյուն: Այլընտրաք չուներ և այնտեղ մնաց մինչև աջորդ առավոտ: Հաջորդ օրը այծը անցավ այդ կողմով: Նա փորեց ջրհորը և տեսավ աղվեսին:

Այծը հարցրեց,-Ինչ եք անում այդտեղ, պարոն Աղվես:

Աղվեսը սուտ պատսխանեց,-Ես եկել եմ այստե ջուր խմելու: Սա ամենալան է, որ ես համտեսել եմ: Արիր և ինքդ տես:

Մտածեց և արագ ցատկեց ջրհորը, հագեցրեց ծարավը և սկսեց փնտրել հետ դարձի ճանապարհը: Բայց ճիշտ աղվեսի նման այծը ինքն էլ ընկավ անօգնական վիճակում:

Այնուհետև աղվեսը ասաց,-Ես գաղափար ունեմ: Դուք կանգնեք ձեր աջ ոտքերի վրա: Ես կբարձրանամ ձեր գլխի վրա և դուրս կգամ: Այնուհետև կօգնեմ ձեզ դուրս գալ:

Այծը շատ խեղճ էր աղվեսի խորամանկությունը հասկանալու համար, որովհետև իրեն ասաց, որ դուրս կհանի նաև իրեն:

Հեռանալով աղվեսը ասաց,-Եթե դուք այդքան խելացի եք կհասկանաիք հետ դառնալու ճանապարհը:

The Man and The Little Cat

One day, an old man was having a stroll in the forest when he suddenly saw a little cat stuck in a hole. The poor animal was struggling to get out. So, he gave him his hand to get him out. But the cat scratched his hand with fear. The man pulled his hand screaming with pain. But he did not stop; he tried to give a hand to the cat again and again.

Another man was watching the scene, screamed with surprise, “For god sakes! Stop helping this cat! He’s going to get himself out of there”.

The other man did not care about him, he just continued saving that animal until he finally succeeded, And then he walked to that man and said, “Son, it is cat’s Instincts that makes him scratch and to hurt, and it is my job to love and care”.

Թարգմանություն 

Մի օր, մի ծերունի զբոսնում էր անտառում և հանկարծ տեսավ փոսում ընկած փոքրիկ կատու: Աղքատ կենդանին պայքարում էր դորս գալու համար: Այսպիսով նա տվեց ձեռքը իրեն որպեսզի դուրս գա, բայց կատուն վեխից քաշեց ձեռքը: Մարդը ձգեց ձեռքը և ցավից ճչաց: Բայց նա չդադարեց, նա փորձեց ձեռքը կատվին նորից տալ:

Մեկ այլ մարդ տեսնելով այդ սկսեց աղաղակել,-Ասծո սիրու, դադարեցրու փրկել այդ կատվին: Նա պատրաստվում է դուրս գալ այդտեղից:

Մյուս մարդը չեր հետաքրքրում նա ասածը, նա շարունակում էր փրկել նրան մինչև վերջապես ստացվեր:

Հետո նա քայլում էր այդ մարդու կողմով և աաց,-Որդիս դա կատվի բորբոքվածությունն էր, որ քերծում և վիրավորում էր, բայց ես պարտական եմ նրան սիրել և հոգ տանել:

The Monkey and Cats

It was the aftermath of a big festival. Two cats were prowling together. One of the cats saw a big cake and missed. The other jumped up and picked it.

The first cat said, “Give me the cake. It is I who saw it first.”

The other cat said “Keep away from it. It is I who picked it up.”

They were fighting and fighting. But there was no solution. Just then, a monkey passed by. He thought “What foolish cats they must be! Let me make use of this chance.”

He came to the cats and said in a loud voice. “Don’t fight. Let me share the cake with you both”. The cake was handed over to the monkey.

The monkey split the cake into tow parts.

He shook his head and said, “Oho! One is bigger. One is smaller”. He had a bit of the bigger and now said “Oho! This has become smaller now”. He ate from the other. And thus, he went on eating from part to part and finally finished the whole cake.

The poor cats were disappointed.

Թարգմանություն

Կարևոր փառատոնի ետևում, երկու կատուներ միասին գաղտնագողի մոտենում էին: Կատուներից մեկը տեսավ մեծ տորթ և բաց թողեց ձեռքից, մյուս կատուն թռավ և վերցրեց:

Առաջին կատուն ասաց,-Տուր տորթը, ես դա առաջինն էի տեսել:

Մյուս կատուն ասաց,-Հեռու գնա սրանից, ես եմ սա վերցրել:

Նրանք պայքարում էին և պայքարում, բայց չկար լուծւմ: Այդ ժամանակ անցավ մի կապիկ: Նա մտածեց,-Ինչ հիմար կատուներ են սրանք: Թույլ տվեք օգտվել այս շանսից:

Նա եկավ կատուների մոտ և բարձր ձայնով ասաց,-Մի պայքարեք: Թույլ տվեք կիսել տորթը ձեզ երկուսի միջև: Տորթը հանձնեցին կապիկին:

Կապիկը տորթը բաժանեց երկու մասի:

Նա օրորեց գլուխը և ասաց,-Օհո, մեկը ավելի մեծ է, իսկ մյուսը ավելի փոքր: Նա մի քիչ մեծացրեց և հետո ասաց,-Օհո, սա հիմա փոքրացել է: Նա կերավ մյուից:  Նա կերավ մյուսց, և այսպիսով նա շարունակեց ուտել մասամբ և ահա նա վերջացրեց տորթը:

Աղքատ կատուները շատ հիասթափված էին:

Caught in a tree

Part2

“I remembered that there was some meat and fish in the eagle’s nest. And so I went up to the nest again. The birds attacked me, but I had to fight with them, I got some fish and ate it. Now I was not hungry. But soon I wanted to drink. That was terrible. There was water so near and I couldn’t get it. So I took off my shirt and tied a string to it. I let my shirt fall into the water below. When I got it out, it was fulll of water andcould drink.I lived six long days in the tree. Every day I got up to the nest and found some food there. But I couldn’t stay in the tree all my life, and began to make a plan. I was not afraid of eagels now, we were good friends, they saw that I did nothing bad to the young birds. I knew that eagles have very strong wings, they could carry me over the water to dry land. And I could help them a little, if I moved my arms and legs in the water. So I decided to catch the two old eagles. It was difficult but I did it after some time. Then I took my string and tied four legs together. After this I tied myself to the same string. Then I jumped into the water. My plan was good: The two eagles carried me through the branches down. I was in the water. Now the birds began to beat the water with their wings. I moved my arms and legs and helped them as much as I could. They went to the other side of the river. Very soon I was on dry land.” “And what did you do with their eagles” Did you let them go?” I asked Zeb.

” Of course not, I sold them to the Englishman and got good money for them”, said Zeb.

 

Երկրորդ մաս

Ես հիշեցի, որ արծիվների բնում կար մի քիչ միս և ձուկ: Այնպես որ կրկին բույնը մտա: Թռչունները հարձակվեցին ինձ վրա, և ստիպված էի պայքարել նրանց դեմ, ես վերցրեցի մի քիչ ձուկ և կերա: Արդեն սոված չէի, բայց շուտով ծարավեցի: Դա սարսափելի էր: Ջուրը ներքևում այնքան մոտ էր, իսկ ես չէի կարող հասնել նրան: Ես հանեցի տաբատս և կապեցի թելից, ապա գցեցի  տաբատս  ջուրը: Երբ հանեցի այն, ամբողջովին ջրով էր լցված, և ես կարող էի խմել: Ես ապրեցի վեց երկար օր ծառի վրա: Ամեն օր մտնում էի բույն և գտնում այնտեղ ինչ-որ  ուտելիք: Բայց ես չէի կարող մնալ ծառին իմ ամբողջ կյանքում, և սկսեցի պլան մշակել: Արդեն չէի վախենում արծիվներից, մենք լավ ընկերներ էինք դարձել: Նրանք տեսան, որ ես ոչ մի վատ բան չեմ անում երիտասարդ թռչուններին: Ես գիտեի, որ արծիվներն ունեն շատ ուժեղ մագիլներ, նրանք կարող էին ինձ գետի վրայով տանել դեպի ցամաք: Նրանց կարող էի օգնել, եթե ջրում շարժեի ոտքերս և ձեռքերս: Այնպես որ  որոշեցի բռնվել երկու ծեր արծիվներից: Դա շատ դժվար էր, բայց ես արեցի դա որոշ ժամանակ անց: Հետո ես վերցրեցի իմ թելը և կապեցի նրանց չորս ոտքերը միասին: Դրանից հետո  ինքս ինձ կապեցի նույն թելով: Հետո թռա ջրի մեջ. իմ պլանը լավն էր: Երկու արծիվները տարան ինձ ճյուղերի միջով դեպի ներքև: Ես ջրում էի: Թռչունները սկսեցին թափահարել ջուրը իրենց թևերով: Ես շարժեցի թևերս և ոտքերս և օգնեցի նրանց այնքանով, ինչքանով կարողացա: Նրանք անցան գետի մյուս կողմը: Շատ շուտով ես ցամաքում էի:

– Ի՞նչ արեցիք դուք այդ արծիվների հետ: Թողեցիք, որ գնա՞ն,- հարցրի ես Զեբին:

-Իհարկե ոչ, ես վաճառեցի նրանց անգլիացի տղամարդուն և ստացա լավ փող նրանց դիմաց,- ասաց Զեբը:

Caught in a tree

Part1

“One day I was in aforest, All day I hunted and got nothing. In the evening I came to the Mississippi. I said to myself: “It is late, I must go home”, but then I thought: “My wife is hungry  and she has no money. I must stay here till morning”. I saw a big tree and stopped under it. I was very tired. I lay down and was asleep. At 4 o’clock in the mornng a terrible noise awoke me. I looked up and high up the tree I saw a big nest with two young eagles in it. I remembered the Eanglish gentleman in New Orleans who wanted a pair of young eagles for the London Zoo.  He could pay good money. I said to myself: “I shall get up into that tree and get these young eagles.” In twօminutes I was up in the tree, but It was very difficult to get to the nest. When at last I got there and could look into the nest, I saw the young eagles and also some food for them-meat and fish. The old birds were not there. When I tried to take the youn eagles out of the nest. Suddenly I felt a terrible pain in the back of my head. I looked round and saw the mother eagle. And she was ready to make a second attack.  “It will be better to get down”, I thought and got down onto a lower branch. Here I set and rested. Suddenly I heard a terrible noisefrom below me. I looked and saw water all around me. There were many big trees between me and the river and now they all fell down one after onother into the water. But my tree stood in the water and shook. I understood what it was: a flood of Mississippi. “What could I do? I cannot swim, so I could only sit where I was.All night I waited for help. In the morning I saw a boat on the river, I cried “Help, help”. But they didn’t hear me. Later a second boat passed, then third, then fourth. Every time I cried out, but they didn’t hear me. And so passed my first day on the tree and I was very hungry.

Առաջին մաս

Մի օր ես անտառում էի: Ամբողջ օրը  որս արեցի և ոչինչ չկարողացա բռնել: Երեկոյան ես եկա Միսիսիպի: Ինքս ինձ ասացի.«Ուշ է, ես պետք է գնամ տուն»: Սակայն հետո մտածեցի. «Իմ կինը քաղցած է և փող չունի, իսկ ես մինչև աառավոտ պիտի մնամ այստեղ»: Ես տեսա մի մեծ ծառ և կանգնեցի նրա տակ: Շատ հոգնած էի, պառկեցի և քնեցի: Առավոտյան ժամը չորսին մի սարսափելի ձայն արթնացրեց ինձ: Ես նայեցի և ծառի վրա  տեսա մի մեծ բույն` երկու երիտասարդ արծիվներով: Հիշեցի Նյու Օռլեանի անգլիացի տղամարդուն, ով Լոնդոնի կենդանաբանական այգու համար մի զույգ երիտասարդ արծիվ  էր ուզում: Նա դրանց համար կարող էր լավ  փող տալ: Ես ասացի ինքս ինձ. «Կբարձրանամ այդ ծառի վրա և կբռնեմ արծվի ձագերին»: Երկու րոպեից ես ծառի վրա էի, բայց շատ դժվար էր հասնել բնին: Երբ վերջապես ես հասա այնտեղ և նայեցի բնի մեջ, տեսա երիտասարդ արծիվներին, նաև մի քիչ մթերք, միս և ձուկ: Ծեր թռչուններն այնտեղ չէին: Երբ ես փորձեցի երիտասարդ արծիվներին բնից դուրս հանել,  հանկարծ զգացի սարսափելի ցավ գլխիս ետևում: Ես նայեցի հետ ևտեսա մայր արծվին: Նա պատրաստվում էր երկրորդ հարձակմանը: «Ավելի լավ կլինի, որ իջնեմ ներքև»,- մտածեցի ես և իջա ներքևի ճյուղին: Այստեղ ես նստեցի ևհանգստացա: Հանկարծ  լսեցի, որ սարսափելի ձայնը կանչում է ինձ: Ես նայեցի և տեսա, որ ողջ շուրջս ջուր է: Իմ  և գետի միջև  կային բազմաթիվ մեծ ծառեր, և հիմա դրանք ընկնում էին մեկը մյուսի հետևից ջրի մեջ: Բայց իմ ծառը կանգնած մնում էր ջրիմեջ: Ես հասկացա, թե ինչ էր եղել. ջրհեղեղ էր Միսիսիպիում: Ի՞նչ կարող էի անել: Ես չէի կարող լողալ, այնպես որ  կարող էի նստել այնտեղ, որտեղ նստած էի: Ամբողջ գիշեր ես օգնության էի սպասում: Առավոտյան տեսա մի նավակ գետում ու գոռացի` օգնեցե՜ք, օգնեցե՜ք, բայց նրանք ինձ չլսեցին: Ավելի ուշ անցավ երկրորդ նավակը, հետո երրորդ նավակը, հետո չորրորդը: Ամեն անգամ ես գոռում էի, բայց նրանք ինձ չէին լսում: Ահա այսպես անցավ իմ առաջին օրը ծառի վրա, իսկ ես շատ քաղցած էի:

Translate

A doctor, a lawyer, a little boy and a priest were out for a Sunday afternoon flight on a small private plane. Suddenly, the plane developed engine trouble. In spite of the best efforts of the pilot, the plane started to go down. Finally, the pilot grabbed a parachute and yelled to the passengers that they better jump, and he himself bailed out.

Unfortunately, there were only three parachutes remaining.

The doctor grabbed one and said “I’m a doctor, I save lives, so I must live,” and jumped out.

The lawyer then said, “I’m a lawyer and lawyers are the smartest people in the world. I deserve to live.” He also grabbed a parachute and jumped.

The priest looked at the little boy and said, “My son, I’ve lived a long and full life. You are young and have your whole life ahead of you. Take the last parachute and live in peace.”

The little boy handed the parachute back to the priest and said, “Not to worry Father. The smartest man in the world just took off with my back pack.”

Թարգմանություն

Բժիշկը, իրավաբանը փոքրիկ տղա և մի քահանա կիրակի երեկոյան փոքրիկ ինքնաթիռով թռչում էին։ Հանկարծ, ինքնաթիռի շարժիչը խնդիրներ ունեցավ։ Լավագույն ջանքերով օդաչուն փորձեց ինքնաթիռը ներքև իջեցնել։ Վերջապես գտավ մի օդապարիկ և բղավեց ուղևորներին, որ նրանք ցատկեն և ինքն իրեն դուրս գա։ Ցավոք մնացել էր ընդամենը երեք օդապարիկ։

Բժիշկը բռնեց մեկը և ասաց․

– Ես բժիշկ եմ, ես փրկել եմ մարդկանց, այնպես որ ես պետք է ապրեմ,- և թռավ դուրս։

Հետո հոգեբանն ասաց․

– Ես որպես իրավաբան և փաստաբան ամենախելացի մարդն եմ աշխարհում։ Ես արժանի եմ ապրելու։ Նա վերձրեց մի օդապարիկ և թռավ։

Քահանան նայեց այդ փոքրիկ տղայի վրա և ասաց,

– Իմ որդի, ես ապրել եմ երկար ու լիարժեք կյանքով։ Դու երիտասարդ ես և քո մբողջ կյանքը դեռ առջևում է։ Վերձրու վերջին օդապարիկը և ապրիր խաղաղ կյանքով։

Փոքրիկ տղան հանձնեց օդապարիկը քահանային և ասաց․

– Մի անհանգստացիր հայրիկ։ Ամենախելացի մարդն եք աշխարհում, վերձրեք իմ ետևի տուփը։

When I was a kid

When I was a kid, my Mom liked to make breakfast food for dinner every now and then. And I remember one night in particular when she had made dinner after a long, hard day at work. On that evening so long ago, my Mom placed a plate of eggs, sausage and extremely burned biscuits in front of my dad. I remember waiting to see if anyone noticed! Yet all dad did was reached for his biscuit, smile at my Mom and ask me how my day was at school. I don’t remember what I told him that night, but I do remember watching him smear butter and jelly on that biscuit and eat every bite!

When I got up from the table that evening, I remember hearing my Mom apologize to my dad for burning the biscuits. And I’ll never forget what he said: “Honey, I love burned biscuits.”

Later that night, I went to kiss Daddy good night and I asked him if he really liked his biscuits burned. He wrapped me in his arms and said, “Your Mom put in a hard day at work today and she’s real tired. And besides – a little burned biscuit never hurt anyone!”

 Թարգմանություն

Երբ ես երեխա էի, մայրիկս ինձ համար պատրաստում էր ուտելիք նախաճաշի համար ամեն օր և հետո։ Ես մի գիշեր հասկաց, որ նա ինձ համար պիտի ճաշ պատրաստել, երկար և ծանր աշխատանքային օրվանից հետո։ Այդ երեկո, մայրիկս բերեց մի ափսե ձու, նրբերշիկ և այրված թխվածքաբլիթներ հայրիկի առջև։ Ես մտածում եմ և սպասում եմ, թե արդյոք ինչ-որ մեկը կնկատի։ Այս ամենի միջից հայրիկը ձեռք բերեց մի թխվածքաբլիթ, ժպտաց մայրիկին և ինձ հարցրեց, թե ինչպես է օրն անցել դպրոցում։ Ես չեմ հիշում, թե ինչ ասացի այդ գիշեր, չեմ հիշում, որ կար կարագ և դոնդող թխվածքաբլիթի մեջ և կծելով կերավ։ Երբ ես վերկացա սեղանից այդ գիշեր, ես լսեցի ձայնն իմ մայրիկի, նա ներողություն էր խնդրում հայրիկին թխվածքաբլիթների այրման համար։ Ես երբեք չեմ մոռանա, թե ինչ ասաց նա «Սիրելիս ես սիրում եմ թխվածքաբլիթներ վառել»։ Այդ գիշեր ավելի ուշ, ես գնացի հայրիկի մոտ, բարի գիշեր ասացի և հարցրեցի նրան, թե իսկապես դու սիրում ես, որ նա վառում է թխվածքաբլիթներ։ Նա փաաթաթվեց գրեց ինձ և ասաց, թե մայրիկդ ունեցել է ծանր աշխատանքային օր, այսօր նա իսկապես հոգնած է։ Եվ բացի այդ թխվածքաբլիթի փոքրիկ այրվածքը, երբեք վնաս չի տա որևէ մեկին։

Flower shop

A man stopped at a flower shop to order some flowers to be wired to his mother who lived two hundred miles away. As he got out of his car he noticed a young girl sitting on the curb sobbing. He asked her what was wrong and she replied, “I wanted to buy a red rose for my mother. But I only have seventy-five cents, and a rose costs two dollars.”

The man smiled and said, “Come on in with me. I’ll buy you a rose.” He bought the little girl her rose and ordered his own mother’s flowers. As they were leaving he offered the girl a ride home. She said, “Yes, please! You can take me to my mother.” She directed him to a cemetery, where she placed the rose on a freshly dug grave.

The man returned to the flower shop, canceled the wire order, picked up a bouquet and drove the two hundred miles to his mother’s house.

Թարգմանություն

Տղամարդը կանգնեց ծաղիկների խանութի դիմաց, նա պատվիրել էր ծաղիկներ իր մայրիկի համար, ով ապրում էր երկու հարյուր մղոն հեռավորության վրա։ Քանի որ նա դուրս էր եկել մեքենայով, նա նկատեց մի երիտասարդ աղջկա նստած լացում էր։ Նա հարցրեց, թե ինչ է եղել, և նա պատասխանեց․

– Ես ուզում եմ գնել ծաղիկներ մայրիկիս համար։ Բայց ես միայն յոթանասուն հինգ ցենտ ուեմ։

Տղամարդը ժպտաց և ասաց․

– Արի ինձ հետ։ Ես քեզ համար կգնեմ վարդեր։

Նա գնեց փոքրիկ աղջկա համար վարդեր և պատվիրեց իր սեփական մայրիկի ծաղիկները։ Նրանք միասին դուրս եկան, նա առաջարկեց աղջան ճանապարհել տուն։

Նա ասաց․

– Այո, խնդրում եմ։ Դուք կարող եք ինձ տանել իմ մոր մոտ։

Նա ուղվեց գերզմանի մոտ, գերեզմանին նա տեղադրեց մի թարմ վարդ։ Տղամարդըվերադարձավ ծաղկի խանութ, նա չեղարկեց իր ծաղկե բուկետը և գնաց երկու հարյուր մղոն և հասավ իր մայրիկի տուն։

Two friends

A story tells that two friends were walking through the desert. During some point of the journey, they had an argument, and one friend slapped the other one in the face.

The one who got slapped was hurt, but without saying anything, wrote in the sand “Today my best friend slapped me in the face”.

They kept on walking until they found an oasis, where they decided to take a bath. The one who had been slapped got stuck in the mire and started drowning, but the friend saved him. After he recovered from the near drowning, he wrote on a stone “Today my best friend saved my life”.

The friend who had slapped and saved his best friend asked him, “After I hurt you, you wrote in the sand and now, you write on a stone, why?” The other friend replied “When someone hurts us we should write it down in the sand where winds of forgiveness can erase it away. But, when someone does something good for us, we must engrave it in stone where no wind can ever erase it.”

Թարգմանություն

Այս պատմությունը պատմում է երկու  ընկերների մասին, ովքեր քայլում էին անապատում։ Ճամփորդության ընթացքում նրանք վիճեցին, ընկերներից մեկը ապտաակեց մյուսի դեմքին։ Մեկը, ով ստացել էր ապտակի ցավը, առանց որևէ բան ասելու գրել էր ավազի վրա․

– Այսօր իմ ամենամտերիմ ընկերը ապտակեց իմ դեմքին։

Նրանք շարունակեցին քայլելը, մինչև գտան մի օազիս, նրանք որոշել էին լոգանք ընդունել։

Մեկը ով ապտակ ստացավ խրվեց ցեխի մեջ և սկսեց խեղդվել, բայց մյուսը փրկեց նրան։ Մինչև նա ապաքինվեց խեղդվելուց, նա մի նամակ գրեց քարի վրա «Այսօր իմ ամանեալավ ընկերը փրկեց իմ կյանքը»։

Այն ընկերը, ով ապտակել էր նրան և փրկել էր նրա կյանքը հարցրեց․

– Մինչև այդ ես վնասեցի քեզ դու գրել էիր ավազի վրա, բայց հիմա քարի վրա,  ինչու՞։

Նա պատասխանեց․

– Երբ ինչ-որ մեկը վիրավորում է քեզ, պետք է գրենք ավազի վրա, որտեղ ներողամտության քամիները կջնջեն այն։ Բայց եթե ինչ-որ մեկը լավ բան է անում, մենք պետք է քանդակենք այն քարի վրա, որտեղ ոչ մի քամի չի կարող ջնջել այն։