One day a rabbit was boasting about how fast he could run. He was laughing at the turtle for being so slow. Much to the rabbit’s surprise, the turtle challenged him to a race. The rabbit thought this was a good joke and accepted the challenge. The fox was to be the umpire of the race. As the race began, the rabbit raced way ahead of the turtle, just like everyone thought.
The rabbit got to the halfway point and could not see the turtle anywhere. He was hot and tired and decided to stop and take a short nap. Even if the turtle passed him, he would be able to race to the finish line ahead of him. All this time the turtle kept walking step by step by step. He never quit no matter how hot or tired he got. He just kept going.
However, the rabbit slept longer than he had thought and woke up. He could not see the turtle anywhere! He went at full speed to the finish line but found the turtle there waiting for him.
Մի օր նապաստակը պարծենում էր, թե ինչքան արագ նա կարող է վազել։ Նա ծիծաղում էր կրիայի վրա, որ գնում է դանդաղ։ Ի զարմանս նապաստակի, կրիան հրավիրեց նրան մրցույթի։ Նապաստակը մտածում էր, որ դա կատակ էր և ընդհունեց հրավերը: Աղվեսը պիտի լիներ մրցույթի վարողը։ Վազքը սկսեց, նապաստակը առաջ ընկավ կրիայից, ինչպես բոլորն էին մտածում։ Նապաստակը անցել էր ճանապարհի կեսը և ոչ մի տեղ չէր կարողանում տեսնել կրիային։ Նա տաք էր և հոգնել և որոշեց կանգ առնել և մի քիչ հանգստանալ։ Նույնիսկ, եթե կրիան անցնի իրեն, նա կարող է հաղթել կրիային։ Ամբողջ ժամանակ կրիան քայլ առ քայլ գնում էր։ Նա երբեք չի հրաժարվի ինչքան էլ հոգնած լինի։ Նա պարզապես շարունակեց գնալ։ Բայց նապաստակը քնեց ավելի շատ քան կարծում էր։ Նա չտեսավ կրիային ոչ մի տեղ։ Նա գնաց ամբողջ ճանապարհը, բայց տեսավ, որ կրիան սպասում էր իրեն։
Translational blog 