Eagle

Once upon a time an eagle, whose name was David, lived on the top of a mountain in Wales.He liked flying high up in the air. One day he flew so high that he came to a star. There was a little house on the star. Mary and her little lamb lived there. David knocked on the door. “ I’ve come to tea,” he said. So Mary laid the table and they all
sat down. “Would you like some toast, Eagle, dear?” said Mary. “Mm-no, thank you,” said David, “ I’d like to eat a little lamb.” “My! you haven’t washed your claws,” said Mary, and she picked David up and took him to the kitchen to wash. While he was drying his claws, she came back and whispered in the little lamb’s ear. David came back and sat down. “Would you like some more toast, little lamb?” said Mary. “No, thank you,” said
the little lamb, remembering what Mary had whispered to him. “ I think I’d like to eat an eagle.” David was surprised, and felt a bit nervous․ So when Mary asked him again what he would like, he said, “ I think I’d like some toast, please.” So Mary gave him some.
And after tea he said good-bye to Mary and her little lamb, and flew all the way home again. Before he went to sleep that night, he looked up and saw the star shining high above him.

Լինում է չի լինում մի արծիվ է լինում, նրա անունը Դավիթ էր, նա ապրում էր Ուելսի լեռան գագաթին։ Նա սիրում էր թռչել օդում։ Մի օր նա այնքան բարձր թռավ, որ հասավ աստղերին։ Այնտեղ կար մի փոքր տնակ։ Մերին և նրա փոքրիկ ոչխարը ապրում էին այնտեղ։ Դավիթը թակեց դուռը․

– Ես եկել եմ թեյի,- ասաց նա։

Մերին դրեց սեղանը և բոլորը նստեցին։

– Սիրելի արծիվ, դու սիրում՞ ես տոստ,- ասաց Մերին։

– Ոչ, շնորհակալություն,- ասաց Դավիթը։

– Ես ուզում եմ ուտել փոքրիկ գառնուկին։

– Սիրելիս, դու դեռ չես լվացվել,-ասաց Մերին, նա Դավիթին տարավ խոհանոց, որ լվացվի։

Երբ նա չորացնում էր իր դեմքը, նա ետ եկավ և ասաց փոքրիկ գառնուկի ականջին։ Դավիթը եկավ և նդտեց։

– Մի քիչ կուտես ոչխարի միս,- ասաց Մերին։

– Ոչ շնորհակալություն: Փոքրիկ ոչխարը հասկացավ որ Մերին շշնջաց նրան․

– Ես գիտեմ, ու դու սիրում ես ոչխար ուտել։ Դավիթը անակնկալի եկավ, և մի փոքր ջղայնացավ։ Երբ Մերին հարցրեց նորից նորից նրան, նա ասաց․

– Ես գիտեմ, որ դու սիրում ես տոստ։ Մերին տվեց նրան։ Թեյից հետո նա ասաց բարի գիշեր Մերիին և նրա փոքրիկ ոչխարին և թռավ տուն։ Հետո նա գնաց քնելու, նա նայեց վերև և տեսավ, որ աստղերը փայլում էին։